02 May MUT (SUZ)
Kim istemez mutlu olmayı
ama mutsuzluğa da var mısın? demiş üstat Cemal Süreya
1973 yılının Mayıs ayında yazdığı ve mektuplarda kalanlar adı altında kitabında yer alan bir şiirini paylaşmak istiyorum sizlerle.
Her zaman romanların insanın aklına şiirlerin ise duygularına hitap ettiğini düşünmüşümdür.Bu bahar akşamında bana sanki biraz duygu eksik gibi geldi de…
GİTSİN EFENDİM
Gidilmemesi gereken bir içkievi
(Dişçiler, sakatlar, kalbi çürükler gitsin)
Gidilmemesi gereken bir ev Dikmen’de
(Üç kâatçılar, yalancılar, pijamalılar gitsin)
Gidilmemesi gerekn bir ev Y.Mahalle’de
(Dönekler, uğrular, şerbetçiler gitsin)
Yolcu bir bardak çay için benimçin
(Aşıklar, şairler, işsizler içsin)
Yaprak, mevsimin içi ve Çin-i Maçin
(Devrimciler , namus erbabı, doğrucular içsin)
Yolcu o şarkıyı bir kez daha dinle benimçin
(Çıplaklar, mert kişiler, kuzular içsin)
Bin dokuz yüz o yıllarda içtiğim sigara
(Bir yıl koynumda beslediğim yılan içsin)
Tam bir yıl can alacağım var birinden
(Bir yılımı da işte falan filan içsin)
Her şeyi öğrenir kişi ve bağışlar sonunda
(Bir anamın sütü kaldı onu da bulan içsin)
Sen son kokladığım gül: adın zambak
(Sen başladın artık, her şey geçsin gitsin)
Sen incelikler antolojisi, uyut beni
(Sesin bir cibinlik gibi soluğumu kesin)
Bir kez daha diyeyim: özenle katlanmış bir mendil gibisin
Sil beni n’olur kırk yıllık kirim pasım gitsin.
Yorum Yapılmamış